Bahr Aouk
Bahr Aouk widoczna jako dopływ Chari z prawej | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Lokalizacja |
Rzeka graniczna Czadu i Republiki Środkowoafrykańskiej |
Rzeka | |
Długość | około 620 km |
Powierzchnia zlewni |
103 577 km² |
Źródło | |
Współrzędne | |
Ujście | |
Recypient | Szari |
Współrzędne | |
Położenie na mapie Czadu |
Bahr Aouk – rzeka w środkowej Afryce. Stanowi część granicy pomiędzy Czadem a Republiką Środkowoafrykańską.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Rzeka posiada swoje źródło w południowo-wschodniej części Czadu w okolicy granicy trzech państw: Czadu, Republiki Środkowoafrykańskiej oraz Sudanu. Przez kolejne około 620 km[a] płynie w kierunku południowo-zachodnim stanowiąc część granicy pomiędzy Czadem i Republiką Środkowoafrykańską. Uchodzi do rzeki Szari około 35 km na południowy wschód od Sarh[1][2][3][4].
Rzeka na swojej długości posiada duże obszary terenów zalewowych leżące między innymi na terenie Parku Narodowego Manovo-Gounda St. Floris[5] tworząc w porze deszczowej wiele jezior, największym jej dopływem jest Bahr Kameur[6]. Powierzchnia zlewni wynosi 103 577 km²[2].
Przepływ
[edytuj | edytuj kod]Przepływ w zależności od pory roku znacząco się zmienia, i tak od września do grudnia można zaobserwować największy przepływ wody na sekundę, natomiast w okresie od kwietnia do lipca najmniejszy. Średni przepływ (dla zlewni 96 000 km²) zarejestrowany w latach 1952–1974 w stacji pomiarowej w Golongosso oddalonej od ujścia Bahr Aouk do Szari około 35 km na północny wschód przedstawia się następująco[2]:
Miesiąc | Średni przepływ
m³/s |
---|---|
styczeń | 72,2 |
luty | 30,9 |
marzec | 19,4 |
kwiecień | 13,1 |
maj | 9,9 |
czerwiec | 14,6 |
lipiec | 17,7 |
sierpień | 47,9 |
wrzesień | 121,9 |
październik | 196,3 |
listopad | 201,2 |
grudzień | 146,8 |
Najmniejszy zarejestrowany przepływ dla powyższych pomiarów wynosił 3 m³/s (sierpień) natomiast najwyższy 340 m³/s (listopad).
Flora
[edytuj | edytuj kod]Z roślin porastających tereny rzeki oraz tereny zalewowe można wyróżnić Andropogon, Palczatka, Hyparrhenia, Echinochloa pyramidalis oraz Echinochloa stagnina z rodzaju Chwastnica czy Oryza barthii. Natomiast z roślin, które można spotkać w rejonie rzeki: Faidherbia albida, Vachellia nilotica czy Vachellia sieberiana[1].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Źródła podają od 610 do 650 km z czego Bossche, Bernacsek oraz Hughes w swoich publikacjach podają 620 km.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b R.H. Hughes: A Directory of African Wetlands. IUCN, 1992-01-01. ISBN 978-2-88032-949-5. [dostęp 2015-08-23]. (ang.).
- ↑ a b c Chari – Golongosso. www.grdc.sr.unh.edu. [dostęp 2015-08-23].
- ↑ Chad River Map. www.mapsofworld.com. [dostęp 2015-08-23].
- ↑ Source book for the inland fishery resources of Africa Vol. 3. www.fao.org. [dostęp 2015-08-23].
- ↑ UNESCO World Heritage Centre: Manovo-Gounda St Floris National Park – UNESCO World Heritage Centre. whc.unesco.org. [dostęp 2015-08-23].
- ↑ J.-P. vanden Bossche, G.M. Bernacsek, Food and Agriculture Organization of the United Nations: Source Book for the Inland Fishery Resources of Africa. Food & Agriculture Org., 1990-01-01. ISBN 978-92-5-102983-1. [dostęp 2015-08-23]. (ang.).